T25056
انگلیسی
A Deep Incision into A Writer’s Psyche in James Joyce’s Ulysses: A Deleuzian Approach
Dissertation
Arezou Akbari Afkhami
Persian Literature and Foreign Languages
1400
63p.
cd
M.A.
English Literature
1400/06/17
AbstractThis study investigates how to make the most of eclecticism in language, symptomatic of modern literature in James Joyce’s Ulysses. The overall aim of this research is to advance an understanding of the impact of a change in the function of language from major to minor utilization, from representation to simulacra, from metaphors to metamorphosis, and from extensive to intensive usage in relation to Stephen Dedalus’s artistic aspirations insofar as it opens up new possibilities of life for this aspiring writer. In order to demonstrate how the text problematizes a conventional ‘image of thought’ grounded on the ‘plane of transcendence’, a pragmatic and rhizomatic approach was demanded within the framework of Deleuzian criticism throughout Stephen’s aesthetic journey. The findings underline that due to the deterritorialization of language, rhizomatic tendencies in Stephen’s thoughts and his productive connection to the virtual side of reality, his subjectivity and desire could be released from the shackle of psychoanalytic dictations and in doing so, a ‘schizo’ state of his psyche could be revealed. Moreover, the transformative power of his art renders possible an inhuman possibility of life through the ‘affect-event’ which activates ‘becoming’ with the world as ‘pure intensities’ in lieu of ‘being’. The main conclusion to be drawn from this work is that there is a possibility of an unfettered flow of desire for Stephen in a mode of impersonal love on condition that language and thought would break away with the so-called roots.
ين مطالعه به بررسی نحوه بيشترين استفاده از التقاط گرايی در زبان، که از نشانه هایادبيات مدرن در اوليس اثر جيمس جويس می باشد، می پردازد. هدف کلی اين تحقيق اين استکه تاثير تغيير عملکرد زبان از عمده به خرد، از بازنمود به مانسته، از استعاره به دگرديسی، واز گسترده به فشرده در ارتباط با اهداف هنری استفان ددالوس بهتر درک شود تا حدی که اينتغيير امکانات جديد زندگی را برای اين نويسنده بلندپرواز باز می کند. يک رويکرد عمل گرايانهو ريزوماتيک در چارچوب نقد دولوزی در مسير سفر هنری استفان مورد نياز بود تا چگونگیمشکل ساز شدن تصوير انديشه سنتی بر پايه صفحه تعالی نشان داده شود. يافته ها تاکيد بر ايندارند که به دليل قلمروزدايی زبان، گرايشهای ريزوماتيک در افکار استفان و ارتباط مولد با جنبهمجازی واقعيت، فرديت و اميال او می تواند از قيد و بند فرمان وابسته به روانکاوی رها شود وحالت اسکيزوی ذهن و روان او اشکار شود. علاوه بر اين، قدرت دگرگون کننده هنر او امکانزندگی غير بشری را از طريق "اثر- رويداد" فراهم می کند که "شدن" با جهان به واسطه"شدتهای خالص" به جای "بودن" را فعال می کند. نتيجه مهمی که از اين کار می توان گرفتاين است که امکان جريان بدون محدوديت ميل برای استفان، به شکل عشق غير شخصی بهشرطی که زبان و فکر از به اصطلاح ريشه ها جدا شود، وجود دارد
واکاوی ژرفای ذهنی يک نويسنده در اوليس اثر جيمز جويس: رويکرد دولوزی
Deterritorialization, Minor Language, Rhizome, Schizoanalysis, The Virtual, Writing
قلمرو زدايی، زبان خرد، ريزوم، تحليل اسکيزويی، واقعيت مجازی، نوشتن
Akbari Afkhami,
Arezou
Producer
Ameri,
Massiha,
Firouzeh
Lale
Thesis advisor
Consulting advisor
Tabriz
ایران
Central library of tabriz
20220608
ارشد پایاننامه PE1127.A4 1400
مطالعه متن کتاب e
TL
276903
a
Y
